Retrospektywy polskiego kina w kilku miastach Rosji |
|
- kino najnowsze
- przegląd filmów Krzysztofa Kieślowskiego (filmy fabularne: "Personel", "Spokój", "Amator", "Przypadek", "Krótki film o zabijaniu", "Krótki film o miłości", "Podwójne życie Weroniki", "Trzy kolory. Biały", "Trzy kolory. Niebieski", "Trzy kolory. Czerwony" oraz filmy dokumentalne: Program I (96´) "Urząd", "Z miasta Łodzi", "Byłem żołnierzem", "Fabryka", "Refren", "Prześwietlenie", "Z punktu widzenia nocnego portiera"; Program II. (89´) "Życiorys", "Szpital", "Siedem kobiet w różnym wieku", "Gadające głowy").
Krzysztof Kieślowski, Reżyser filmów dokumentalnych i fabularnych, scenarzysta. Urodził się w 1941 w Warszawie, zmarł w 1996 tamże.
Debiutował w telewizji filmem dokumentalnym "Zdjęcie". Po studiach, aż do 1983 jest związany z warszawską Wytwórnią Filmów Dokumentalnych, gdzie realizuje większość filmów dokumentalnych. W 1985 nawiązuje współpracę scenariuszową ze znanym warszawskim adwokatem Krzysztofem Piesiewiczem. Realizują razem film "Bez końca", a potem także razem wszystkie następne. Uznanie międzynarodowe przynosi mu "Krótki film o zabijaniu" i "Krótki film o miłości" (1988), wchodzące w skład cyklu "Dekalog". Od 1991 - "Podwójne życie Weroniki" - Kieślowski realizuje swoje filmy w koprodukcji polsko-francuskiej, od 1993 u znanego producenta francuskiego Marina Karmitza. Po zrealizowaniu cyklu "Trzy kolory" (1993-94) ogłasza, że wycofuje się z realizowania filmów. W ostatnich miesiącach życia przygotowuje z Piesiewiczem scenariusze filmowego tryptyku: "Raj", "Czyściec", "Piekło". Krzysztof Kieślowski jest laureatem wielu nagród za twórczość dokumentalną i fabularną - m.in. Grand Prix na MFF w Mannheim za "Personel" (1975), Złotego Medalu na MFF w Moskwie za "Amatora", Złotego Lwa na festiwalu w Wenecji za "Trzy kolory: niebieski", Srebrnego Niedźwiedzia na MFF w Berlinie za "Trzy kolory: biały". W 1976 otrzymał nagrodę "Drożdże" tygodnika "Polityka". W 1985 na 15. Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie Kieślowski otrzymał nagrodę za całokształt twórczości filmowej. W 1990 został honorowym członkiem Brytyjskiego Instytutu Filmowego za "wybitny wkład do kultury ruchomego obrazu". W 1993 otrzymał Order Literatury i Sztuki ministra kultury Francji, w 1994 - duńską Nagrodę im. C.J. Soninga za wkład w rozwój sztuki filmowej i europejskiej kultury. W 1994 Kieślowski był nominowany do Oscara za reżyserię "Trzy kolory: czerwony". W 1996 otrzymał Europejską Nagrodę Mediów (Girona). Od 1995 był członkiem Amerykańskiej Akademii Filmowej. Jest laureatem Felixa - nagrody Europejskiej Akademii Filmowej. Od 2000 roku jego imię nosi Wydział Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.
|